Duo Reges: constructio interrete.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Age, inquies, ista parva sunt. Sed haec omittamus; Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae? Quis istud, quaeso, nesciebat? Ex quo, id quod omnes expetunt, beate vivendi ratio inveniri et comparari potest. Ut enim consuetudo loquitur, id solum dicitur honestum, quod est populari fama gloriosum.

Quid autem sit, quod ita moveat itaque a natura in primo
ortu appetatur, non constat deque eo est inter philosophos,
cum summum bonum exquiritur, omnis dissensio.

Quae iam oratio non a philosopho aliquo, sed a censore
opprimenda est.

Polycratem Samium felicem appellabant.

Habent enim et bene longam et satis litigiosam disputationem.

Si longus, levis.

Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam;

Age sane, inquam.

Si verbum sequimur, primum longius verbum praepositum quam bonum.

Bork

Sed ad bona praeterita redeamus.

Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; Quod quidem iam fit etiam in Academia. Erit enim instructus ad mortem contemnendam, ad exilium, ad ipsum etiam dolorem. Nihil acciderat ei, quod nollet, nisi quod anulum, quo delectabatur, in mari abiecerat. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Deprehensus omnem poenam contemnet. Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur. Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus. Numquam facies.

Sed est forma eius disciplinae, sicut fere ceterarum, triplex: una pars est naturae, disserendi altera, vivendi tertia.

• Quando enim Socrates, qui parens philosophiae iure dici potest, quicquam tale fecit?
• Quae cum praeponunt, ut sit aliqua rerum selectio, naturam videntur sequi;
• Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est;
• Quid, cum fictas fabulas, e quibus utilitas nulla elici potest, cum voluptate legimus?

Non laboro, inquit, de nomine. Non ego tecum iam ita iocabor, ut isdem his de rebus, cum L. Ac tamen hic mallet non dolere. Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur. Superiores tres erant, quae esse possent, quarum est una sola defensa, eaque vehementer. Innumerabilia dici possunt in hanc sententiam, sed non necesse est.

1. Immo istud quidem, inquam, quo loco quidque, nisi iniquum postulo, arbitratu meo.
2. Nos quidem Virtutes sic natae sumus, ut tibi serviremus, aliud negotii nihil habemus.